ادارات کل استان ها : قزوین
-
رجال و مشاهیر بزرگ و نام آوری در زمینه های مختلف علمی، هنری، سیاسی و... از این سرزمین کهن برخاسته و هر یک توانسته اند با خلق آثار و اقدامات ارزشمند، تاثیری بسزا در پیشبرد فرهنگ ملی داشته باشند.
[ادامه...]
-
وی در خانواده‌ای متوسط و مذهبی در شهر قزوین و در ۱۴ آذر ۱۳۲۹ متولد شد. دوره ابتدایی را در دبستان «دهخدا» و دوره متوسطه را در دبیرستان «نظام وفا» گذراند. پس از گرفتن دیپلم، در سال ۱۳۴۸ در رشتهٔ پزشکی پذیرفته شد، اما به دلیل علاقه به خلبانی، داوطلب تحصیل در رشته خلبانی نیروی هوایی شد و پس از گذراندن دوره مقدماتی برای تکمیل تحصیلاتش در سال ۱۳۴۹ به آمریکا اعزام گشت. سرلشکر و خلبان جنگنده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که با شرکت در جنگ ایران و عراق کشته شد.
[ادامه...]
-
معروف به شهیدرجایی (زاده ۲۵ خرداد ۱۳۱۲ در قزوین - درگذشته ۸ شهریور ۱۳۶۰ در تهران) دومین رئیس‌جمهور ایران بود. وی در بمب‌گذاری دفتر نخست‌وزیری ترور شد. محمد علی رجایی دارای درجه کارشناسی ریاضیات از دانشسرای عالی و کارشناسی ارشد آمار بوده و پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، به دبیری ریاضیات اشتغال داشته‌است.
[ادامه...]
-
زادهٔ ۴ اسفند ۱۲۹۸ (خورشیدی) [۲] در قزوین، درگذشتهٔ سحرگاه ۱۶ مهر ۱۳۹۷ (خورشیدی) در قزوین[۳] پژوهشگر، نویسنده، شاعر، آموزگار ادبیات فارسی و مصحح متون کهن پارسی بود. وی در مؤسسه لغت‌نامه دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی مشغول بکار بوده و مصحح بسیاری از متن‌های کهن زبان فارسی است.[۴][۵][۶] دبیرسیاقی نزدیک به ۸۰ متن ادبی و تاریخی را تصحیح و چاپ کرده‌است[۷][۸][۹] که از میان آن‌ها می‌توان شاهنامه فردوسی، دیوان منوچهری دامغانی، نزهةالقلوب، فرهنگ سُروری و سلطان جلال‌الدین خوارزمشاه و تصحیح لغت فرس اسدی طوسی را نام برد.[۱۰] او میان سال‌های ۱۳۲۶ (خورشیدی) تا ۱۳۳۴ (خورشیدی) در گردآوری فرهنگ لغت با علی‌اکبر دهخدا همکاری داشت. از آن پس همکاری او با مؤسسه لغت‌نامه دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی - تا ۱۳۵۹ (خورشیدی) که کار این اثر به پایان رسید - پی گرفته شد.[۱۱] کار بزرگی که دبیرسیاقی در دست داشت، نوشته لغت‌نامه فارسی است که تاکنون برخی از مجلدهای آن چاپ شده‌است.
[ادامه...]
-
زادهٔ ۱۳۱۰ قمری در قزوین - درگذشته ۱۳۹۵ قمری در تهران)(معرف به علامه رفیعی) فرزند سید ابراهیم -ذریه سید میرزا محمد زمان طالقانی قزوینی[۱]- روحانی اهل ایران و از علمای فقه شیعه، مجتهد و فیلسوف بود و در قزوین خارج فقه و فلسفه تدریس می‌کرد. تخصص وی فلسفه صدرایی بود.[۲]
ابوالحسن قزوینی (۱۲ آبان ۱۲۴۲ الوند قزوین − ۳ اسفند ۱۳۴۹ تبریز)[۱] فرزند ملا موسی معروف به «اقبال‌السلطان» و «اقبال آذر» خواننده موسیقی ایرانی و صاحب یکی از قوی‌ترین صداها در آواز ایرانی بود.
[ادامه...]
-
۱۲۴۰–۱۳۱۵ خورشیدی) ملقب به عمادُالکُتّاب و از استادان خوشنویس خط نستعلیق در یکصد سال گذشته بود که پیرو و گسترش دهندهٔ سبک و شیوهٔ خاص میرزای کلهر است.[۱]
[ادامه...]
-
با فلسفه و اجتهاد مخالف بود. قزوینی دارای تألیفات متعددی است که از مشهورترین آن‌ها دو شرح کتاب کافی به نام‌های الشافی و صافی در شرح کافی است.۱۰۰۱-۱۰۸۹ق) از عالمان شیعه در قرن یازدهم قمری. از اساتید او می‌توان به میرداماد و شیخ بهایی اشاره کرد. او به اخباریان گرایش داشت
[ادامه...]
-
(زاده ۱۱۷۲ برغان – قتل ۱۲۶۲ ۱۲۶۳)، روحانی شیعه ایرانی معروف به ملا محمدتقی برغانی. از مراجع تقلید شیعه و سرشناس‌ترین دانشمند خاندان برغانی است. او توسط چند بابی و در هنگام عبادت در مسجد کشته شد
[ادامه...]
-
از مشهورترین خوشنویسان تاریخ هنر ایران است که توانست پایه خط نستعلیق را چنان مستحکم نماید که تمام صاحب نظران خطوط اسلامی آن را عروس خطوط نامیدند. قلم او بیشترین تأثیر خود را در عرصه خط نستعلیق گذاشته‌است
[ادامه...]
-
۶۰۰–۶۸۲)، جغرافی‌دان، دانشمند، تاریخ‌نویس و فیلسوف عرب ایرانی‌تبار[۱][۲][۳] قرن هفتم هجری قمری است. نسب او به مالک بن انس می‌رسد. او شاگرد اثیرالدین ابهری حکیم بزرگ ایرانی بودزکریای قزوینی به سال ۶۰۰ هجری قمری در قزوین متولد گردید. دوران کودکی را در زادگاه خود پشت سر گذاشت. در نوجوانی راه سفر را پیش گرفت و به شام رفت و از دارالعلم آن دیار بهره گرفت. سپس در دمشق با محی‌الدین ابن عربی برخورد نمود و پیرو طریقت صوفیانهٔ او گردید.[نیازمند منبع] بعد از مدتی از شام به عراق رفت. در دوران خلافت مستعصم عباسی منصب قضای واسط و حله را داشت. وی تا هنگام حملهٔ هولاکو به بغداد منصب قضا را به عهده داشت، و بعد از سقوط خلافت بغداد به دمشق بازگشت. وی به سال ۶۸۲ هَ. ق . در واسط وفات یافت و در مقبرهٔ شونیزیهٔ بغداد دفن گردید
[ادامه...]
-
-
نام کامل جغرافی‌دان، مورخ، شاعر و نویسنده ایرانی[۱][۲][۳] قرن هشتم است.
وی از خاندان مستوفیان قزوین است که مدت‌ها متصدی حکومت آن شهر بودند. پدر حمدالله و نیز خود او با عنوان «مستوفی» در دستگاه ایلخانان خدمت می‌کردند و حمدالله خود از نزدیکان خواجه رشیدالدین فضل‌الله بود و پس از او نیز همچنان سمت خود را در کارهای دیوانی حفظ نمود.
حمدالله مستوفی متولد به سال ۶۸۰ است و وفات او در سال ۷۵۰ ه. ق اتفاق افتاده است و مزارش در محله ملک‌آباد قزوین باقی است.[۴] آرامگاه او در شهر قزوین، خیابان طالقانی، خیابان ملک‌آباد سابق، کوچه مستوفی واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۱۸ با شمارهٔ ثبت ۳۳۲ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و از اماکن مورد احترام اهالی این شهر به حساب می‌آید.[۵]
[ادامه...]
مدیر کل:
محمد حسین اسماعیلی
آدرس:
قزوین بلوار آزادگان جنب مسجد امام خمینی (ره)
تلفن:
028-33691400
نشانی اینترنتی:
https://ghazvin.farhang.gov.ir